Feature Friday: hanssie ho
Η ιστορία του Hanssie Ho
«Το τρέξιμο είναι μια μάχη ανάμεσα σε εσάς και τον εαυτό σας».
Όπως πολλοί δρομείς, έχω στόχο να προκριθώ και να τρέξω στον διάσημο Μαραθώνιο της Βοστώνης. Θα κάνω την πρώτη μου προσπάθεια να κυνηγήσω τον μονόκερο στα τέλη αυτού του μήνα.
Ξεκίνησα να τρέχω σωματικά μόλις πριν από δυόμισι χρόνια, αλλά άρχισα να "τρέχω" πολύ πριν από αυτό - τρέχοντας μακριά από τα προβλήματά μου. Αφού έμαθα ότι ο πρώην σύζυγός μου με απατούσε, άφησα τον 11χρονο γάμο μου και άρχισα να τρέχω. Έφυγα από τη ζωή μου. Έφυγα από το να ασχοληθώ με τα προβλήματά μου. Έφυγα από τα τρομακτικά, συντριπτικά συναισθήματα που έρχονται κάθε φορά που συμβαίνει κάτι τεράστιο και καταστροφικό στη ζωή. Μια μέρα, συνειδητοποίησα ότι η φυγή δεν θα έλυνε κανένα από τα προβλήματά μου.
Έτσι σταμάτησα. Και έγινα δρομέας.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους που αγαπούν να τρέχουν (είναι κανείς;;!) Στην πραγματικότητα, δεν μου αρέσει καθόλου. Δεν με πιάνει ο δρομέας, πονάει και μπορεί να γίνει βαρετό να τρέχεις για ώρες χωρίς τίποτα άλλο εκτός από τις σκέψεις σου στο κεφάλι σου και τη μουσική στα αυτιά σου. Δεν είμαι από αυτούς που σκέφτονται πολλά όταν τρέχω. Κυρίως προσπαθώ να καταλάβω πόσο ακόμα μέχρι να τελειώσω.
Το τρέξιμο είναι μια μάχη ανάμεσα σε εσάς και τον εαυτό σας. Δεν υπάρχει κανένας άλλος εκεί για να παλέψεις. Είναι η μόνη στιγμή στη μέρα μου που υπάρχει μόνο ένα πράγμα στο μυαλό μου – να πιέζω το σώμα μου στα άκρα. Δεν σκέφτομαι τη στοίβα των λογαριασμών που πρέπει να πληρωθούν. Δεν υπάρχει καμία ενοχή της μαμάς που με βαραίνει. καμία σκέψη για προθεσμίες, εργασιακά προβλήματα ή προβλήματα σχέσεων. Το μόνο που σκέφτομαι είναι να βάλω το πόδι μπροστά στον άλλο. Και εξαιτίας αυτού, το τρέξιμο μου έδωσε ηρεμία και μου έδωσε αυτοσεβασμό.
Τώρα, χιλιάδες μίλια αργότερα, ξέρω ότι όποια πρόκληση κι αν μου επιφυλάσσει η ζωή, είμαι σε θέση να την αντιμετωπίσω και να την κατακτήσω. Δεν ξεφεύγω πλέον από προβλήματα. Δεν ξεφεύγω από τον πόνο. Δεν ξεφεύγω από τις κακουχίες. Και για αυτή που είναι ίσως η πρώτη φορά στη ζωή μου, σέβομαι πραγματικά τον εαυτό μου που αντιμετωπίζω με σιγουριά οποιαδήποτε πρόκληση -σωματική και συναισθηματική.
Δεν επιτρέπω στις αντιξοότητες να με σπάσουν.
Ξέρω ότι μια μέρα θα περάσω τη γραμμή τερματισμού του Μαραθωνίου της Βοστώνης και ενώ αυτή θα είναι η εκπλήρωση ενός ονείρου και το αποκορύφωμα σκληρής δουλειάς μηνών, είμαι πολύ περήφανος για τον εαυτό μου αυτή τη στιγμή, γνωρίζοντας ότι είτε πρόκειται για επώδυνο διαζύγιο είτε για δύσκολο μακροπρόθεσμα, έχω τη δύναμη και το σθένος να ξεπεράσω οτιδήποτε.