Άσλεϊ Νέλσον
ο "Αγωνιστικός υπερμαραθωνοδρόμος" αρχίζει μόνο να περιγράφει την Ashley Nelson. Προσθέστε τον επιζώντα ενός χτυπήματος και τρέξτε, που δεν αναμένεται να φτάσετε στο ασθενοφόρο. Τα επιτεύγματα αυτής της μητέρας δύο παιδιών στην περιοχή Bay, ηλικίας 8 και 6 ετών, προκαλούν απλώς δέος.
Το ατύχημα του 2009 άφησε τον Νέλσον με σοβαρές εγκεφαλικές κακώσεις. "Δεν μου δόθηκε καμία ελπίδα. Μακρύς συνοπτικά, έτρεξα τον πρώτο μου μαραθώνιο το 2015, τον πρώτο μου ultra το 2016. Έτρεξα το Lake Sonoma 50 το 2018 και τα πήγα πολύ καλά."
Αυτό που με οδηγεί είναι ότι πρέπει να δείξω στα παιδιά μου, και σε όλους τους άλλους, ότι μπορείτε να κάνετε σχεδόν ό,τι θέλετε, ανεξάρτητα από το ποιος σας πει ότι δεν μπορείτε. Δεν χρειάζεται να σταματήσετε τη ζωή σας αν κάτι την αλλάξει. Υπάρχουν νέοι δρόμοι που μπορείτε να κατεβείτε.
Πώς ξεκίνησε
Δραστήρια ως παιδί, η Νέλσον άρχισε να κάνει ποδήλατο όταν γνώρισε τον σύζυγό της, έναν σοβαρό ανταγωνιστικό ποδηλάτη. Σε λίγα χρόνια, έκανε επίσης αγώνες. "Προσπαθούσα να αγωνιστώ σκληρά και να συνειδητοποιήσω τις δυνατότητές μου για περίπου δύο χρόνια πριν από το ατύχημα. Τώρα, δεν μπορώ να αγωνιστώ άλλο με το ποδήλατό μου. Υπάρχει φόβος γύρω του.
Δεν δέχτηκα να μου πουν οι νευρολόγοι ότι δεν πρόκειται να περπατήσεις ποτέ ξανά. Αυτό δεν ήταν εντάξει για μένα. Μόλις έμαθα να περπατάω ξανά, ήμουν ενεργός.Αφού γεννήθηκε η κόρη μου, άρχισα να τρέχω. Αλλά δεν μου άρεσε στην αρχή».
Στη συνέχεια, στη μέση ενός μαραθωνίου δρόμου που δεν περίμενε να απολαύσει, "Θυμάμαι να φώναζα, "Μου αρέσει αυτό!" Χτύπησα τόσο ψηλά. Ήθελα να φύγω για πάντα».
Τι θα λέγατε για την πίεση;
"Το ατύχημά μου από μόνο του δεν είναι πίεση για μένα. Δεν υπάρχει ανάμνηση από αυτό. Υπάρχουν πολλές φορές από τότε, ως κανονικός άνθρωπος και αθλητής, που έχω πιέσει.Θα δω αν μπορώ να προκριθώ στη Βοστώνη ως κανονικός αθλητής. Έχω ήδη τις προϋποθέσεις ως παρααθλητής, αλλά αυτό είναι πολύ εύκολο για μένα. Προπονούμαι για να προκριθώ στην ηλικιακή μου ομάδα, κάτω από 3:30, που είναι πολύ γρήγορο. Το να λέω στους ανθρώπους ότι θέλω να το κάνω αυτό με πιέζει να αποδώσω, να τρώω σωστά, να προπονούμαι, να φοράω τις κάλτσες ανάκαμψης, να κάνω όλα τα πράγματα που υποτίθεται ότι πρέπει να κάνω.
Δεν μπορείς να αποφύγεις την πίεση. Ο καλύτερος τρόπος να το χειριστείς είναι να το αφήνεις λίγο κάθε φορά, οπότε δεν είναι τόσο συντριπτικό. Είναι σαν προπόνηση για μαραθώνιο. Δεν θα πηγαίνατε από ένα 5K σε ένα 26,2 σε μια νύχτα. Υπάρχουν μικρά βήματα».
Σχετικά με τη χρήση συμπίεσης
Εισήχθη στη συμπίεση για να βοηθήσει την κυκλοφορία της όταν ήταν κατάκοιτη, η Nelson είχε δοκιμάσει διαφορετικές μάρκες πριν βρει το CEP. "Τους ορκίστηκα αμέσως. Μπορώ να νιώσω τη διαφορά».